| Keuzes |
|
|
|
Een van de belangrijkste motivaties voor mij om mijn hart te willen leren volgen was het maken van keuzes. Ik werd langzamerhand bijna letterlijk gek van de idiote hoeveelheid keuzes waar je dagelijks mee te maken krijgt. Het lijkt wel of op ieder moment alles mogelijk is. Als je het kunt verzinnen dan kan het. En als je het zelf niet verzint dan wordt het wel over je uitgegoten in tv reclames, tijdschriften, in gesprekken op feestjes, enzovoorts, enzovoorts. Werk, vacantie, relatie ? Kijk even op internet en binnen no-time verzuip je in het aanbod. Hoe moet je hier nou ooit nog de juiste keuze uit maken ? Al analyserend loop je al snel vast, want het aantal variabelen is enorm. En want vind ik nou het belangrijkst ? Wil ik een vriendin met blond of bruin haar ? En wat voor opleiding moet ze gedaan hebben ? En is het erg als ze al kinderen heeft ? En wat voor hobbies en interesses moet ze hebben ? En wat voor muziek moet ze leuk vinden ?... Pas echt verontrustend werd het toen ik inzag dat bijna alle belangrijke keuzes die ik tot dan toe in mijn leven had gemaakt gebaseerd waren op de verwachtingen die ik dacht dat mijn omgeving van mij had; 'als ik carriere maak en een mooie lease auto rijd zijn mijn ouders vast trots op mij'. Of: 'als ik die vriendin heb zijn mijn vrienden vast jaloers'. Meer en meer begon ik te verlangen naar het eenvoudige leven van vroeger. Het leven van onze grootouders. Opgroeien in een dorp, trouwen met het meisje waar je op de lagere school al verliefd op was geworden. Boer worden net als je vader. Ik verslond de verhalen van mijn opa: eens per jaar werd er een varken geslacht, de stukken spek werden aan het plafond gehangen om uit te lekken boven krantenpapier en dan ging het allemaal in de spekkist. En kattekwaad uithalen of appels stelen. Slootjespringen. Stekelbaarsjes vangen in de sloot.. Maar ja, we leven nu eenmaal in een andere tijd, waarin veel meer mogelijk is. Maar hoe nu keuzes te maken ? Wat wil ik nou echt ?!
|
