Stress is de grote sloper van deze tijd. Van stress word je ziek en ongelukkig. Stress wordt veroorzaakt doordat je niet je hart volgt; doordat je niet de dingen doet die je eigenlijk echt zou willen doen.. Want als je vrij en spontaan doet wat je eigenlijk op dat moment het liefste wil, is er geen weerstand in jezelf, alleen maar vastberadenheid, een gevoel van vervulling en geluk.
De stress ontstaat pas zodra je je druk gaat maken over de mogelijke negatieve gevolgen van je spontane handelen:
"Ja, maar hoe zit het dan met mijn gezin ?" hoor ik je al zeggen. Of: "Ja, maar dat kan ik niet combineren met mijn werk". Maar wat kan je eigenlijk precies niet combineren met je werk ? Als je goed kijkt zie je dat je de mogelijkheid om je hart te volgen al bij voorbaat uitsluit, omdat je denkt dat het iets groots en meeslepends is dat je hele leven overhoop zal gooien. Dat nette geordende leventje van je, waarin je het net zo voor elkaar hebt dat je, zolang er geen rare dingen gebeuren, net alle ballen een beetje in de lucht kunt houden. Je alles net kan handelen zonder dat je doordraait. Dat leventje waar je eigenlijk, diep in je hart, niet veel aan vindt en waarvan je je af en toe afvraagt hoe je eigenlijk in godsnaam in die situatie bent beland. "Is dit alles ?!" vragen we ons dan vroeg of laat een keer af. En dan noemen we dat een mid-life crisis en dan kopen we een motor en dan gaan we daar lekker mee toeren; eens lekker de frisse wind in ons gezicht laten blazen. Op zich is dat prima natuurlijk. De vraag is alleen of je daar mee moet wachten tot de kinderen het huis uit zijn of tot je met pensioen bent.
Want kijk je nu in je hart, naar wat je nu echt het liefste wilt, dan vind je daar misschien wel hele andere dingen. Misschien wil je op dit moment wel het liefste naar iemand toe gaan en zeggen dat je van hem of haar houdt. Of misschien wil je alleen maar wat meer rust inbouwen in je leven.
Een ding kan ik je beloven; wat je hart ook wil, de wereld zal er niet slechter van worden..
(en jij ook niet :-)
