Het tegenovergestelde van je hart volgen is je laten leiden door angst. Door middel van angst creëren we onze eigen gevangenis. Bruce Springsteen zegt het mooi in 'Devils and Dust':

We're just trying to survive.
But what if what you do to survive
kills the things you love ?
Fear is a powerful thing,
it will turn your heart black you can trust..

Hoe het eigenlijk werkt is als volgt: als kind zijn we meestal nog impulsief (i.e. volgen we ons hart!) maar ouders, leraren, buurvrouwen - eigenlijk alle volwassenen - vinden dat eng of onaangepast. 'Doe niet zo raar, wat moeten de mensen wel niet denken'. Of: 'pas maar op, straks...'. En zo leer je je impulsen te beteugelen. Uit angst om afgewezen te worden of voor een of ander denkbeeldig gevaar. En daar worden we zo goed in, dat we weldra voor alles waar ons hart mee komt, ogenblikkelijk een reden hebben waarom dat niet zou kunnen. En zo halen we rustig onze dood. Onze dromen hebben we weggestopt. De levenskracht is uitgeblust en we worden gedesillusioneerde grijze muizen.

Ik wil je, als je dit leest, eens uitnodigen om nu eens heel goed en eerlijk naar jezelf te kijken. Hoe blokkeer jij zelf je levensgeluk, je spontaniteit en je creativiteit ? Welke smoesjes verzin jij om maar niet te hoeven doen wat je eigenlijk - diep in je hart - het liefste zou willen ? En hoe denk jij dat je terug kijkt op je leven als je straks op je sterfbed ligt..

En mocht je nu besluiten dat ook jij je hart wil gaan volgen en een vervullend leven wil gaan leiden maar vind je dat tegelijk ook eng, bedenk dan het volgende:

The brave may not live forever..
but the cautious have not lived at all ! 

Stuur dit artikel door...