In 2004 kwam ik in aanraking met Advaita Vedanta en ging vervolgens enkele jaren wekelijks naar satsang ('een gesprek in waarheid'). Advaita Vedanta is, net als een Cursus in Wonderen, een puur non-dualistische leer. Het betekent letterlijk 'geen twee waarheden'. Hiermee wordt bedoeld dat de stem van je hart (liefde) en de stem van het verstand (angst), die elkaar altijd tegenspreken, niet beide tegelijk waar kunnen zijn. Slechts en van de twee is waar en verwijst naar jouw werkelijkheid. Doel van Advaita is deze werkelijkheid over onszelf te leren (her)kennen. Een veel gebruikt hulpmiddel daarbij is dat je dat wat je waarneemt niet zelf bent. Je bent dus bijvoorbeeld niet je lichaam, je emoties of je gedachten. Wat uiteindelijk overblijft is je ware zelf.

Advaita Vedanta is ontstaan in India, ver voor onze jaartelling (er wordt wel gezegd dat het de oudste bekende geschriften zijn). Een van de bekendste leermeesters of goeroes is Sri Ramana Maharashi.

Vele westerlingen hebben zijn leringen bestudeerd. Een aantal, die aan de hand daarvan de verlichting hebben bereikt, hebben deze leringen ook voor ons goed toegankelijk gemaakt. Mijn persoonlijke favoriet is Gangaji. Op Youtube zijn een groot aantal fragmenten van haar satsangs te bekijken (engelstalig).

Stuur dit artikel door...